De eerste dagen nadat het mis is gegaan ben ik vooral boos dat we nu stoppen. Het ziekenhuis stelt voor dat we door mogen gaan maar de keuze is aan ons. We besluiten samen dat we bij ons originele plan houden en gewoon pauze houden.
In augustus mogen we komen voor de instructie. Omdat ze ons inmiddels kennen is het een gezellig gesprek. De verschillen worden besproken tussen deze behandeling en de vorige. Het grootste verschil is dat mijn cyclus plat gelegd gaat worden. Daarna gaan we met medicatie zoveel mogelijk eitjes laten groeien. Als dit lukt kan er een punctie gedaan worden met als resultaat een x aantal embryo’s.
Dit wisten we al maar toch is het best veel informatie. Ook de bijwerkingen zijn niet gering, in feite wordt je lichaam in de overgang gebracht en daarna zetten je eierstokken op van formaat pingpong bal tot golfbal. Al met al best wel heftig en ook anders dan ik had verwacht. Met een stapel medicijnen onder de arm gaan wij weer naar huis toe.
Ook mag ik beginnen aan de pil….ja dat lees je goed. Door middel van de pil wordt de cyclus “gepland” zodat je uitkomt op een datum dat het ziekenhuis plek heeft. Heel apart maar ergens ook wel handig dat dit zo kan. Het levert wel tot een mooie discussie op bij de apotheek: maar mevrouw dit is anticonceptie en u heeft een kinderwens?! Gelukkig had haar collega door waar het voor was en kreeg ik ook hier drie doosjes mee.
De medicijnen van het umcg moeten koel blijven en mogen niet langer dan een uur uit de koelkast. Omdat wij op vakantie gaan en je dan niet kan checken of de koelkast het wel doet, ruim ik een groentelade bij mijn ouders leeg en komen de medicijnen daar in. Is weer eens wat anders dan een zak wortelen.
Eindelijk gaan we dan weg…als we aankomen op Schiphol blijkt Floris een prachtig hotel geboekt te hebben en valt alle spanning van ons af. We gaan heel erg genieten met zijn tweetjes en even niet stilstaan bij wat er allemaal gebeurt is. Echt bijkomen, wat waren we daar aan toe.
Mama Fockelien 
Geef een reactie