Mama Fockelien

De week kruipt en vliegt voorbij. De ene dag lijkt eeuwen te duren terwijl het dan ineens weer weekend is. Floris viert zijn verjaardag en we houden dat rustig. Door de medicatie hou ik enorm veel vocht vast dus ik baal dat niks goed past en dat ik geen wijntje mag drinken om het te […]

Op 3 januari is het definitief over. We bellen met de gynaecoloog en ik mag een paar dagen later komen. Er wordt een echo gemaakt en ik heb een goed gesprek met haar. We spreken af wanneer mijn lichaam weer “normaal” moet zijn en zo niet dan moet ik aan de bel trekken. Het duurt […]

Zoals met alles tegenwoordig zijn er duizenden nieuwsbrieven waar je je voor kan inschrijven als je zwanger bent. En zoals de meeste dames schreef ik me voor alles in. Heerlijk om eindelijk de mailbox te zien volstromen met babynieuws. Ook begon ik met Moeders voor Moeders, een fantastische organisatie die medicatie mogelijk maakt die ik […]

Mijn lieve beste vriendinnetje zei laatst tegen mij; ik heb de oude Fockelien gemist. Eigenlijk schrok ik daar best van. Ben ik dan zo veranderd het afgelopen jaar? Maar als ik terug kijk denk ik van wel. Er is zoveel gebeurd en er zijn zoveel medicijnen geslikt en gespoten dat het haast niet anders kan […]

Na een paar dagen op de bank ga ik weer aan het werk. Het vliegt voorbij maar ik weet inmiddels dat de tweede week altijd het langst duurt. Ik ben nog steeds erg moe maar wijdt dat aan wat er allemaal gebeurd is rondom de punctie. Maandagochtend ben ik altijd vrij en halverwege de ochtend […]

In de vakantie ben ik al begonnen aan de pil en vrij snel nadat we terug zijn begin ik met een nieuw medicijn. Ik moet dit elke dag prikken rond dezelfde tijd en op die manier mijn eigen cyclus stil leggen. Het is natuurlijk de bedoeling dat er zoveel mogelijk eitjes rijpen en dat gebeurt […]

De eerste dagen nadat het mis is gegaan ben ik vooral boos dat we nu stoppen. Het ziekenhuis stelt voor dat we door mogen gaan maar de keuze is aan ons. We besluiten samen dat we bij ons originele plan houden en gewoon pauze houden. In augustus mogen we komen voor de instructie. Omdat ze […]

Ronde zes….daar zijn we weer. Hoewel we natuurlijk hoop proberen te houden voelt dit toch als een soort afsluiting. We beschouwen dit wel als een bonusronde. De eerste cyclus was afgebroken en toen heeft de arts besloten dat die niet mee telde. Dit is niet de normale gang van zaken maar gelukkig wordt alles genoteerd […]

Ronde 4….We beginnen weer helemaal opnieuw. Alle echo’s gaan voorspoedig en doordat ik de artsen inmiddels goed ken is het erg gezellig elke keer. De artsen voelen onze frustratie en blijven ons hoop geven. Het is natuurlijk iets waar zij dagelijks mee te maken hebben maar toch blijven wij het bijzonder vinden hoe iedereen meeleeft, […]

Met nog meer spanning beginnen we aan ronde drie. Ik heb eigenlijk geen verwachtingen meer omdat er elke keer wel iets mis gaat. Toch proberen we hoop te houden en gaan de echo’s weer voorspoedig. Omdat we steeds beter kunnen inschatten hoe de cyclus verloopt zijn er deze ronde minder echo’s. Wederom lijkt er een […]